مجموعه اقدامات مثلث شادی امین، شادی صدر و رها بحرینی آنها  را به یک فرقه خطرناک شبیه کرده است.

فرقه ای که ایدیولوژی اش بر خود برتر بینی استوار است و خلاف آن را هر طور که شده سرکوب می کند. «شادی پرستی» محوریت این فرقه خطرناک است. اینکه هر کاری آنها میکنند به زور درست است. هر چه میگویند به زور صحیح است و آنها منزه از هر اشتباهند. «شادی پرستان» موظفند کرده و نکرده رهبران این فرقه تبهکار را تایید کنند و گرنه تنبیه خواهند شد. مثال تنبیه ناشی از تایید نکردن هم بسیار است. 

سهیلا امین‌ترابی (شادی امین سابق) درست مانند قاضی جنایتکار گیلانی، درست مانند خلخالی و جعفری دولت‌ آبادی همه ( حتی بی ربط ترین افراد) را وادار به ( به قول خودش) اعلام موضع می‌کند. درست مانند دادگاه های سال ۶۷ رژیم تبهکار آخوندی و قضاوت بر مبنی این پرسش که «مارکسیست هستی یا نه؟» و اعدام زندانیان در صورت عدم شفافیت در توبه شان، فرقه تبهکار عدالت برای ایران هم از افراد می‌خواد در یک کلمه و فقط یک کلمه تایید کنند آیا «شادی ها را می‌پرستند یا نه؟» و اگر جواب نه باشد یا کمتر از حد پرستش رهبران این فرقه باشد، آنها محکوم به اقدامات قهری این مجانین فرقه گرای به تازگی مجاهد خلق شده هستند. موج اتهامات است که بر سر نا «شادی پرستان» وارد می‌شود! موج حمله های سایبری و غیر سایبری است که آنها را هدف قرار می دهد و موج اقدامات تبهکارانه است که مخالفان یا بی موضعان را نشانه می‌رود. 

اقدامات مالیخولیایی این روزها آنها را علیه مرمر مشفقی، گلناز امین، شهلا شفیق، هلن نصرت، دکتر آذین فر، مهدی اصلانی، مهناز قزللو و گلرخ جهانگیری و همینطور علیه ایرج مصداقی خود نشان می دهد که این زنان تا چه اندازه تحمل ندارند افراد در مواجه با عملکرد این تبهکاران حتی بی موضع باشند. برای آنکه این خانم ها دشمن شما شوند لازم نیست با آنها مخالف باشید. کافی است خودتان را کنار بکشید و سکوت کنید تا با این پرسش وقیحانه مواجه شوید که چرا به نفعشان رای نمی دهید. 

مثلث شرارت شادی امین، شادی صدر و رها بحرینی ( به اصطلاح کارشناس عفو بین الملل)، درست مانند هر فرقه خطرناک دیگری از مجاهدین خلق گرفته که جدیدا دکان تازه خانم ها شده تا فرقه ملایان حاکم بر کشور، مجمع الجزایری از نوچگان را هم دور و بر خود دارند تا درست مانند کفن پوشان خمینی و خامنه ای یا مجاهدین خلق فدایی خواهر مریم که در پاریس خود را به آتش کشیدند، برای جلب توجه، از سر ضعف و از ترس قدرت خانم ها برایشان سینه هم سپر کنند. این دسته بسیار معدود و کوچک که اکثرا از ناشناسان، پناهجویان خود فعال خوانده یا مواجب بگیران خانم ها هستند، با شناسه های کاربری جعلی یا حتی واقعی خود با ایجاد مزاحمت برای فعالان، تشکیل وب سایت علیه بقیه و یا دروغ پراکنی های مجازی می کوشند تا فضا را در دست خود بگیرند و به نفع فرقه تبهکار کنند. عملکردی مانند ارتش آزادی بخش ورشکسته مسعود رجوی، سربازان سایبری گمنام خامنه ای و هکرهای دولتی چین، کوبا و کره شمالی. عملکردی بر مبنای تعالیم چریکی دهه هشتاد که سهیلا امین ترابی آنها را اعمال می کند.

چیزی که این فرقه تازه شکل گرفته نمی داند این است: دیر رسیده اید. دوره فرقه گرایی تمام شده. دقت کرده اید چقدر تعداد لایک ها و کامنت ها پای پست های اینترنتیتان کم شده؟ دقت کرده اید در دنیای واقعا دیگر دوستی ندارید؟ دقت کرده اید در همین یکی ماه گذشته از چند نفر نه شنیده اید؟ حتما خبر دارید در رسانه ها درباره تان چه می گویند؟ حتما دقت کرده اید چقدر کمتر به نشست ها دعوت می شوید؟ حتما مستحضر هستید که بورد سازمان جعلی و مشکوکتان خالی تر از همیشه شده. حتما مستحضر هستید که به جز احد جان که آنهم دسته چک هایتان دستش است، کسی دور و برتان نمانده. راستی احد جان خبر دارد که شما در سال ۲۰۱۵ به او هم مشکوک بودید که جاسوس جمهوری اسلامی است؟ به گوش احد جان رسیده خانم شادی صدر در حضور چند دوست سابق ( و دشمن فعلی از جمله خودم) علیه اش پرخاش می کرد؟ او را دزد و جاسوس دو جانبه خطاب می کرد؟ یادتان نیست به یادتان بیاورم؟

خانم حقوقدان اسلامی، خانم چریک فدایی خلق اقلیت، همدست شادی ها در عفو بین الملل، فرقه شما شکل نگرفته فروپاشید. بروید و با پول هایی که به جیب زده اید فکر آب و نان دیگری باشید. شاید خانه سومتان را هم در آکسفورد بخرید؟ راستی سهیلا خانم، شما که یک لا قبا بودید و سر ارث پدرتان که در جمع هزار یورو هم نمی شد با خانواده تان دعوا داشتید، چطور شد در عرض شش سال دو خانه یکی در لندن و یکی در آکسفورد خریدید؟ لابد از همان ارث پدرتان؟ 

مینا اصلان پور

یک دوست و همکار سابق و جدا شده از فرقه شادی پرستان 

عدالت برای دگرباشان این نامه را از طریق ایمیل دریافت کرده است. مسیولیت این نوشته بر عهده نویسنده آن است.